Op zaterdag 20 december 2014 schreef onze huisdichter Jan Kersten een gedicht dat hij na afloop van het lunchconcert voordroeg. Vandaag was het het Nederlands Fluitkwartet samen met de harpiste Manja Smits die voor een volle zaal dit (kerst)concert verzorgden. 

Voor het Nederlands Fluitkwartet
m.m.v. Manja Smits, harp

Het kindje Jezus is: onschuld - liefde -vrede,

(en) waar onschuld heerst, geeft Hij 'n vaste lijn.

Het zweeft met kerstmis als het ware naar beneden

en troost ons als wij niet gelukkig zijn.

Al kijkt hij door de wolken blij naar buiten

toch is er soms een spoortje van verdriet

'n Hemel vol van harpen, lieren, luiten

maar engelen die fluiten ziet hij niet.

"maar zou ik nog langer treuren"

(dat speelt zo eventjes door zijn gedachten)

"in deze blije tijd kan me echt niets gebeuren,

want 

In de Azijnfabriek staan er vier op me te wachten"

PS: En weet u wat me ook zo blij raakt?

Dat wat Manja op haar harp erbij maakt.